Vorige week was ik even afwezig. Niet omdat ik op vakantie was, maar omdat mijn lichaam besloot dat het tijd was voor een pauze. Drie dagen lang ziek op bed, rillend, met een infectie die uiteindelijk toch een kleine operatie nodig had.
Het nadeel van mijn dagelijks leven? Altijd een overvolle agenda. Met acht afspraken per dag betekent uitval direct dat alles omgegooid moet worden. En als de week erop ook al vol zit, wordt het een flinke puzzel. Elk uur dat ik mis, stapelt zich op.
Werk loslaten? Lastig.
Zelfs terwijl ik hier lig te wachten op mijn ingreep, typ ik dit bericht. Mijn hoofd blijft bezig met werk, met afspraken, met alles wat nog moet. Maar als er iets is dat deze dagen me hebben geleerd, is het dat ziek zijn je dwingt om te vertragen. Niet omdat je wilt, maar omdat je lichaam geen andere keuze laat.
Het verrassende? Rust nemen werkt. Ondanks alle frustratie voelde ik ook een soort ontspanning. Mijn lichaam had de regie en dwong me letterlijk om even stil te staan. En na de ingreep? Meteen weer een wereld van verschil. Alsof die infectie niet alleen mijn huid, maar ook mijn energie had opgeslokt.
Toch loop ik nu flink achter met mijn administratie. 😅 Maar ach, ieder nadeel heb z’n voordeel, toch?
Hoe ga jij om met ziek zijn en werk?
